Ouro Preto

23 juli 2013 - Ouro Preto, Brazilië

Maandag 22 juli 2013:
Nou, dat was me het dagje wel weer ...
Vanmorgen werden we om half 7 wakker door een groep jongens in de Pousada op de slaapzaal tegenover ons die een wiskundecongres bezoeken in Rio de Janeiro. We hadden gisterenavond al onze tassen gepakt zodat we wat langer zouden kunnen slapen ..... Tijdens het bij elkaar pakken van de spullen maakt Frank een verkeerde beweging waardoor het in zijn rug schiet. Hij loopt daardoor moeilijk.
Om 9 uur zou de taxi komen, maar deze was door het drukke verkeer 10 minuten vertraagd. Tijdens de rit naar het busstation horen we een harde knal. Blijkt er een auto frontaal tegen een betonblok van een wegafzetting te zijn gereden: de koelvloeistof loopt onder de auto uit. We zien de mannen in de auto enorm balen. 

Als we aankomen op het busstation zien we gelukkig direct de juiste busmaatschappij, zodat ik kan aanschuiven in de rij die tergend langzaam vooruit gaat omdat de busmaatschappij tijdens de ochtendspits maar 1 persoon aan de balie zet. Deze medewerker neemt ook nog eens alle tijd. Net op tijd heb ik de gewenste buskaartjes in bezit voor de heen- en terugreis. Gelukkig plaatsen genoeg in de bus, dus de stress gisteren is voor niets geweest. Het is een luxe bus. Dat is fijn voor een rit van 7,5 uur. Zonder klagen stappen de kinderen in de bus. De busrit verloopt voorspoedig. Na 1,5 uur rijden stoppen we voor 10 minuten. Na 3 uur rijden stoppen we een half uur om iets te eten. Daarna rijdt de buschauffeur in een ruk door. Dat hebben we hier met alle busritten meegemaakt: ze worden allemaal door dezelfde chauffeur gereden met meestal maar 1 pauze.
De busrit is geweldig mooi: wat een ruige natuur. We rijden door woeste berglandschappen heen. 
Ouro Preto ligt heel mooi tussen de bergen in. Vila Rica do Ouro Preto (Rijk dorp van het zwarte goud) of Ouro Prêto is een stad in Brazilië, gelegen in de deelstaat Minas Gerais in het Serra do Espinhaço-gebergte. De stad werd gesticht in 1698 en is groot geworden door de mijnbouw. Het historisch centrum staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco vanwege de barokke architectuur die er in groten getale aanwezig is. Volgens een legende ontdekte in 1693 een mulatbediende in een Bandeirantes-expeditie, tijdens het drinken van een riviertje, enkele korrels zwart metaal. Deze korrels bleken goud te zijn, en na enkele jaren al bleken de ontdekte hoeveelheden de grootste te zijn van de Nieuwe Wereld. De goudkoorts verspreidde zich snel.
In 1711 werd Vila Rica de Ouro Prêto gesticht en in 1721 werd de stad hoofdstad van Minas Gerais. De grote rijkdom bracht vele artiesten naar de stad, die de vele barokke kerken bouwden. Ouro Preto telde in haar hoogtijdagen in het midden van de 18e eeuw circa 110.000 inwoners, vooral slaven. Ter vergelijking, in die tijd had New York 50.000 en Rio de Janeiro 20.000 inwoners.
De stad werd aan zijn lot overgelaten in 1897, toen het makkelijker bereikbare Belo Horizonte de nieuwe hoofdstad werd van de deelstaat. Dankzij deze beslissing behield de stad zijn koloniale sfeer, die tegenwoordig zoveel toeristen aanspreekt.
Vanuit het busstation is het 10 minuten lopen naar de Pousada die we gereserveerd hebben. Als we bij de Pousada aankomen blijkt de kamer die we gereserveerd hebben niet meer beschikbaar, alleen een klein tweepersoonskamertje waar we echt niet met z'n vieren op passen. Op straat werden we aangesproken door iemand die nog kamers aanbood. Frank gaat op zoek naar deze man en vindt hem. Hij vindt een hotel met een vierpersoonskamer voor € 14,= meer per nacht, maar we hebben geen keuze en nemen hem. De kamer ligt aan een drukke straat. Zo duur hebben we nog nooit geslapen en het is geen mooi hotel. Frank heeft inmiddels weer veel last van zijn rug. Daarom loopt een van de jongens van het hotel mee naar de Pousada om de spullen op te halen. De man achter de receptie geeft aan morgen contact op te nemen met Decolar (een soort booking.com) in verband met de kosten. Hij zegt ook dat we een tweepersoonskamer hadden gereserveerd. 
We lopen langs een apotheek voor medicijnen voor de rug van Frank. Frank neemt er een in, maar zegt dat het niet helpt. Helaas. 
We hebben een heerlijk diner in een restaurant. Het restaurant gebruikt langspeelplaten als onderbord. Frank heeft een LP van Demis Roussos (daar hebben we hem weer!). Na het eten gaan Frank en de kinderen naar bed en check ik het internet. Dan zie ik dat we absoluut een vierpersoonskamer hadden geserveerd en dat het totale bedrag van bijna € 200,= voor de gereserveerde Pousada al afgeschreven is voordat we er überhaupt geslapen hebben. Een vreemd systeem. Ik loop terug naar de andere Pousada om de reservering en het afgeschreven bedrag te laten zien, maar er is niemand daar achter de balie. Ook na een tijdje wachten komt er niemand. Daarom loop ik maar weer terug. Daar probeer ik Decolar te bellen via Skype. Na heel veel zoeken vind ik een nummer dat ik kan bellen. De telefoniste spreekt alleen Portugees en een heel heel heel klein beetje Engels. Ze vraagt om het reserveringsnummer en dan zegt ze: "Frenkie van der Blommie". Are you mrs. Frenkie?" Ik probeer uit te leggen hoe het zit met onze namen, maar omdat dat niet lukt zeg ik "Yes, I am mrs. Frenkie." Ze vraagt om iemand die Portugees spreekt. Daarom vraag ik een van de jongens van het hotel om hulp. Een van de jongens komt me helpen met het gesprek, maar we komen er niet helemaal uit en de verbinding wordt plotseling verbroken. De jongen van het hotel belooft morgen nog de receptionist van de Pousada te bellen en ik ga er morgen opnieuw langs. Dan komt het vast goed met het geld.

Dinsdag 23 juli 2013:
Als we wakker worden heeft Frank nog steeds veel last van zijn rug. Hij loopt helemaal scheef als een oude man. Na het ontbijt gaan we toch maar de deur uit. Ik loop eerst naar de andere Pousada en laat onze reservering zien. De beheerder zegt Decolar te gaan bellen en mailen en ons de informatie door te mailen. Ook zegt hij toe de uitkomst te laten weten in ons nieuwe hotel.
Ouro Preto is een mooie plaats, schitterend gelegen tussen de bergen. We lopen rond terwijl Frank en Marijn veel foto's maken. We bezoeken onder andere de kerk 'Igreja São Francisco de Assis'. De kerk dateert uit de 18-e eeuw. De kerk is in rococco-stijl en bevat veel goud en houtsnijwerk dat prachtig beschilderd is. De kerk is overdadig versierd en de beelden in de kerk dragen allemaal kostuums van stof en sommige beelden dragen ook pruiken. Zoiets hebben wij nog nooit gezien.
Halverwege de middag gaan we terug naar onze kamer omdat Frank echt moet liggen.  De kinderen maken met blaadjes en plakband een podium. Het is een mooie constructie geworden met de camera van Marijn als TV en een fles water met een touw er aan dat iets is om te dansen?. Twee auto's staan geparkeerd voor de camera. Het lijkt een openluchtbioscoop voor auto's.
Voordat we 's avonds ergens gaan eten lopen we nogmaals bij de geannuleerde Pousada langs. De beheerder beweert niemand aan de lijn te krijgen bij Decolar.com en geen antwoord te krijgen op zijn mail. We vragen hem een verklaring te schrijven van wat er is gebeurd met zijn handtekening er op. Dat zegt hij toe. We geven aan dat we de verklaring nu willen. Ook vragen we hem nogmaals contact op te nemen met Decolar. Hij haalt er iemand bij die Engels kan praten. Zij pakt het gelukkig voortvarend aan en maant hem naar binnen te gaan om de verklaring te schrijven en Decolar te mailen. Het is overduidelijk dat hij nog helemaal geen actie had ondernomen. Hij schrijft de verklaring en ik vraag nog om een stempel van de Pousada door deze uit het bakje te pakken. Zij typt in onze aanwezigheid de mail en stuurt ons de mail direct toe en ook aan specifiek persoon bij Decolar.com. Terug in onze eigen Pousada mail ik de mail nog door aan een algemeen mailadres van Decolar.com. Nu maar afwachten.

Foto’s

4 Reacties

  1. Ingrid:
    24 juli 2013
    Wat een prachtige foto's hebben jullie weer van Boipeba!
    Frank heel veel beterschap met je rug! Balen zeg :-(
  2. Mariët:
    24 juli 2013
    Balen dat je zoveel energie in zo'n fout moet steken. En dan ook nog Frank met zijn rug. Heel veel beterschap. Hoop dat het snel beter gaat en dat het geld wordt terug gestort.
  3. Annemarie:
    25 juli 2013
    Wat een fantastisch avontuur beleven jullie daar in Brasil. De foto's zien er prachtig uit en ik heb ook met veel plezier enkele van jullie verhalen gelezen. Wens Frank sterkte met zijn rug. Misschien helpt een beetje salsa hier wel voor. Liefs, Annemarie en Iván
  4. Rianka:
    25 juli 2013
    Hopelijk wordt het alsnog goed opgelost met die boeking en dat het snel beter mag gaan met Frank's rug. Geniet maar volop van al weer zo'n bijzondere stad en de natuur! groetjes uit een tropisch Velp, RRM