Vertrek Praia Do Forte - aankomst Lençois

Donderdag 4 juli 2013:
Na het ontbijt pakken we alle spullen weer in. We mogen ze nog even stallen bij de eigenaren omdat we nog even het centrum in willen en een was naar de wasserij willen brengen. Frank koopt een nieuwe zwembroek en we eten een soort pannenkoek die ze bakken in een heel grote pan in een kraampje op een plein. De pannenkoek wordt gemaakt van witte korreltjes die ze glad strijken tot een pannenkoek. Je kunt kiezen voor een zoete of een hartige vulling. Wij vinden de smaak van de pannenkoek niet zo bijzonder. Eergisteren hebben we cocada gekocht: groot rond snoep. Gemaakt van suiker met cocos. Erg zoet.
We halen de was om 15.00 uur weer op en lopen naar het busstation. Helaas gaat de volgende bus pas om 16.00 uur. In tegenstelling tot de heenweg hebben we nu een normale stadsbus. Het is wel spotgoedkoop. Omdat we in de avondspits zitten is het hartstikke druk in de bus. Ze hangen met de benen buiten (niet letterlijk natuurlijk). De bus doet er ook langer over dan de heenweg omdat we door het drukke verkeer in Salvador geregeld in de file staan. In de bus komen verkopers geregeld even binnen om iets te verkopen: chocola, water, chips. Vandaag kwam er iemand tandenborstels verkopen. Iedereen kreeg een tandenborstel en kon deze even bekijken en kopen of teruggeven.  Hij gaf er nog een verkooppraatje bij ook. 1 tandenborstel voor 2 Real en 3 tandenborstels voor 5 Real. Het werkt wel, want mijn buurman in de bus kocht er drie.
We gaan er vanuit dat de bus als eindbestemming het busstation heeft. Op een gegeven moment stopt de bus kort bij een busstation, maar niet in een parkeervak, alleen bij een bushalte en bijna iedereen blijft zitten. Dus we denken dat we toch nog niet bij het juiste busstation zijn (we hebben er dan al diverse gezien). We blijven dus ook zitten. Achteraf hadden we er daar wel uit gemoeten. We krijgen in de gaten dat het niet goed gaat en een meisje komt vragen waar we moeten zijn en kijkt moeilijk. Ze vraagt het na en zegt dat de bus weer terugrijdt naar de Pelourinho. De bus wordt leger en leger, tot we er bijna alleen inzitten. Een vrouw met kindje vraagt waar we naartoe moeten en zegt dat we niet veel langer in de bus moeten blijven omdat we dan in een onveilig gebied komen (dat begrijpen we uit haar Braziliaanse uitleg). Ze zegt aan te geven waar we eruit kunnen en dan doet ze. We stoppen bij een plein. Ze spreekt een taxichauffeur aan en we springen van de bus direct in de taxi. Blijken we niet ver af te zijn van onze Pousada: 5 minuten rijden met de auto. Omdat het al zo laat is, eten we in het restaurantje vlakbij dat ons vorige keer zo goed bevallen is. Speciaal voor onze kinderen zetten ze - na veel gedoe met de verbinding - tekenfilms aan: heel lief, maar van eten komt er dan niet veel. We bestellen een portie bonen erbij omdat we daar wel zin in hebben en we dan ook groenten hebben. De ober kijkt een beetje vreemd, maar we begrijpen niet waarom. Als het eten komt krijgen we twee kommen bonen. De bonen bleken al bij het gerecht te zitten! We laten ons niet kisten natuurlijk: De bonen gaan voor het grootste deel op.

Vrijdag 5 juli 2013:
We slapen lekker uit en ontbijten daarna rustig. Daarna pluizen we het vervolg van onze reis uit. We besluiten niet naar Cachoeira te gaan morgen, maar de natuur op te gaan zoeken in Nationaal park Chapada Diamantina. Voor de rest doen we vandaag niet veel. We gaan even met de kinderen naar het speeltuintje vlakbij en we lunchen ergens. 's Avonds gaan we alweer naar hetzelfde restaurantje, zodat de kinderen op tijd naar bed kunnen. Morgenvroeg om 6 uur worden we al door een taxi opgehaald omdat om 7 uur de bus naar Lencois te gaan. Frank en ik reserveren 's avonds een appartement via internet in Lencois.

Zaterdag 6 juli 2013:
Om 5 uur gaat onze wekker. We pakken de spullen in en maken daarna de kinderen wakker. Bijna zonder morren staan de kinderen op. De taxichauffeur schrikt als hij hoort dat we nog geen buskaartjes hebben gekocht omdat het op zaterdag erg druk is. En inderdaad is het erg druk op het busstation. De taxichauffeur loopt met Frank mee om kaartjes te kopen en ons zonodig terug te rijden als er geen kaartjes meer zijn. Gelukkig lukt het nog om kaartjes te kopen. Zijn we niet voor niets zo vroeg opgestaan. De bus zit vol en de airco staat op standje 'erg koud'. We zitten echt te rillen in de bus. Na een tijd rijden ga ik vragen of de airco wat minder koud kan. Ze zetten hem inderdaad minder koud. Het is nu nog niet echt behaaglijk, maar wel een stuk beter. Had ik het nu maar eerder gevraagd. De kinderen doen het goed tijdens de busreis van 7 uur. Het scheelt wel dat Frank drie zitplaatsen gekocht heeft, zodat Joris nog een tijdje daar kan slapen en Marijn er ook nog een tijd kan zitten. Normaal hoeven kinderen tot 7 jaar geen zitplaats te kopen, maar als het druk moeten ze wel bij je op schoot.
Om 14.00 uur komen we aan in Lencois. Een jongen staat ons op te wachten om ons naar ons appartement te brengen. Hij heeft 'Frank Blan' op zijn briefje staan. We vermoeden dat wij dat zijn en dat klopt. Hij heeft een uur op ons staan wachten omdat de bus er ook weleens maar 6 uur over doet. Hij brengt ons kosteloos naar ons appartement, maar vraagt ons wel vriendelijk of we bij zijn reisbureautje willen langskomen voor informatie over dagtrips naar het nationaal park. Na even gekeken te hebben naar meningen over dit reisbureau, besluiten we er inderdaad langs te gaan. Tja, zo werkt dat dus.
Eerst doen we wat boodschappen voor het ontbijt en eten we in een van de gezellige restaurantjes in het plaatsje. Alle restaurantjes hebben op straat tafeltjes en stoelen staan. Het ziet er leuk uit. Alle restaurantjes zetten muziek aan, waardoor op straat alle muziek door elkaar gaat. 
Na het eten gaan we naar het reisbureau en we boeken daar inderdaad twee dagtrips voor morgen en overmorgen. We worden bij ons appartement opgehaald: wat een luxe. We hebben zin in de dagtrips!
De kinderen slapen op de vliering in het appartementje. Frank schermt dit wel eerst goed af met touw en een hangmat. De kinderen vinden het super dat ze daar mogen slapen met z'n tweetjes. 
's Avonds werk ik het reisblog weer bij, want Wifi werkt hier goed. Frank vermaakt zich ondertussen met nieuwe games op de Ipad.