Cristo Redentor op de Corcovado

2 juni 2013 - Rio de Janeiro, Brazilië

Zondag 2 juni 2013:

Toen we de luiken opendeden zagen de kinderen vijf aapjes in onze eigen achtertuin! En dat terwijl we gisteren nog zo verrukt waren dat we er bij de supermarkt nu geen een maar vier zagen zitten in de boom. We ontdekken die ochtend nog meer 'dieren': een duizendpoot in het bad van een van de badkamers.

Na het ontbijt besluiten we om vandaag naar Christus de Verlosser te gaan op de 710 meter hoge berg Corcovado. Eerst nemen we nog een duik in het zwembad om af te koelen en lunchen we in Barongarden. Daarna genieten we van het uitzicht over de stad vanuit het dak van de Pousada. 

Vervolgens lopen we naar het busstation om de bus te nemen naar de plek waar je met een tram de Corcovado op kunt gaan. Een aardig meisje en haar vriend hebben toevallig hetzelfde plan opgevat en reizen met ons mee. We hadden van tevoren gezegd dat we geen stadsbus zouden nemen in Rio, maar het was eigenlijk de enige manier om er per openbaar vervoer gemakkelijk te komen en de gastvrouw van Barongarden gaf aan dat het prima te doen is per bus en ..... dat was ook zo.

Bij de tram bleken we bijna twee uur te moeten wachten. Net voordat we omhoog zouden gaan, betrok het en begon het te waaien. Boven op de berg waaide het erg hard en was het koud en inmiddels bijna donker. Wel was het uitzicht prachtig en gingen alle lichten van de stad aan omdat de zon inmiddels helemaal onder was.  Het beeld van Christus was groot, maar minder groot dan we verwacht hadden. Heel lang zijn we niet boven gebleven omdat de kinderen het koud hadden. We moesten een half uur wachten voor we weer terug konden. Daarna een bus naar het busstation. 

Voor in de bus zit een draaipoortje. Bij het draaipoortje zit een mevrouw aan wie je de busrit moet betalen. Kinderen reizen eigenlijk gratis in de bus. Maar omdat de mevrouw ons wees dat ik de kinderen door het draaipoortje in de bus moest laten gaan, moesten we ook voor de kinderen betalen. Ik boos natuurlijk. Een braziliaanse medereiziger legde uit dat we de kinderen over het poortje hadden moeten tillen en dat we nu echt moesten betalen omdat de mevrouw van de bus het anders zelf aan haar baas zou moeten betalen. Dat hebben we toen toch maar gedaan.

Omdat de kinderen nog steeds last hebben van de jetlag, waren ze weer uitgeteld. We besloten daarom snel iets te eten bij Mc Donalds. Alhoewel, heel snel ging het door de taalbarriere niet. Al deed het personeel wel haar best. Daarna een taxi naar huis en kinderen snel in bed.

 

Foto’s